ଗୀତା ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଦୁନିଆରେ ସମତ୍ୱ ଏବଂ ସମନ୍ୱୟ ରକ୍ଷା କରିବା ବିଷୟରେ ଯେଉଁଠାରେ ଆଇନ ବାହ୍ୟ ଜଗତରେ
ଶୃଙ୍ଖଳା ବଜାୟ ରଖିବା ବିଷୟରେ ଅଟେ । ଯେକୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟର ଦୁଇଟି ଅଂଶ ଅଛି, ଗୋଟିଏ ହେଉଛି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ଅନ୍ୟଟି ହେଉଛି
ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ନିଷ୍ପାଦନ କରିବା ଅର୍ଥାତ୍ ପୂରଣ କରିବା । ଆଇନର ପରିଭାଷାରେ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଅପରାଧ ସନ୍ଦର୍ଭରେ ଲାଟିନ୍ ଭାଷାରେ
“ମେନ୍ସ ରିୟସ୍’ ଏବଂ “ଆକ୍ଟସ୍ ରିୟସ୍’ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ଜଣେ ସର୍ଜନ ଏବଂ ହତ୍ୟାକାରୀ ଉଭୟ ଛୁରୀ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି । ସର୍ଜନଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିର
ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇବା କିମ୍ବା ଆରୋଗ୍ୟ କରିବା, କିନ୍ତୁ ହତ୍ୟାକାରୀଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି କ୍ଷତି କରିବା କିମ୍ବା ହତ୍ୟା କରିବା । ଉଭୟ
ପରିସ୍ଥିତିରେ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିପରୀତ ଅଟେ ।
ଆଇନ ପରିସ୍ଥିତିଜନ୍ୟ ଯେଉଁଠାରେ ଗୀତା ଶାଶ୍ୱତ ଅଟେ । ରାସ୍ତାର ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଗାଡି ଚଳାଇବା ଗୋଟିଏ ଦେଶରେ
ଆଇନଗତ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଦେଶରେ ଅପରାଧ ହୋଇପାରେ । ଆଇନ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଠିକ କିମ୍ବା ଭୁଲରେ ବିଭକ୍ତ କରେ, କିନ୍ତୁ ଜୀବନରେ
ଅନେକ ସନ୍ଦେହଜନକ ପରିସ୍ଥିତିଗୁଡ଼ିକ ଥାଏ ।
ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଣେ ଟିକସ୍ ଦେୟ କରେ (ଆକ୍ଟସ୍ ରିୟସ୍), ଏହା ଆନନ୍ଦ କିମ୍ବା ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହିତ କରାଯାଇଥିଲା କି ନାହିଁ
ତାହା ଆଇନ୍ ଧ୍ୟାନ ଦିଏ ନାହିଁ (ମେନ୍ସ ରିୟସ୍) । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଶବାସୀ ଆଇନର ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ମାନଦଣ୍ଡ ମଧ୍ୟରେ ରହିବେ ସେ
ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଇନ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ନାହିଁ । ଯଦି କେହି ଅପରାଧ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି ତେବେ ଆଇନ ତାଙ୍କୁ ଅଟକାଇବ
ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଗୀତା କହୁଛି ଯେ ଏହିପରି ଚିନ୍ତାଧାରା ମଧ୍ୟ ଶେଷ ହେବା ଉଚିତ୍ ।
ଯେତେବେଳେ ଗଛଟି ଯୌବନରେ ଥାଏ, କେବଳ ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ ବଙ୍କା କରାଯାଇହେବ । ଗୀତାରେ ଏହା କୁହାଯାଇଛି,
କର୍ମ କରିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କରିବା ସମୟରେ କର୍ମ ବିଷୟରେ ସଚେତନ ରୁହ । ଥରେ ଆମେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ କ୍ରିୟାନ୍ୱିତ କରିବା
ପରେ ଏହା ଉପରେ ଆମର କୌଣସି ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ରହେ ନାହିଁ ।
ଯେତେବେଳେ କି ଆଇନର ଧ୍ୟାନ କାର୍ଯ୍ୟକାରିତା ଉପରେ ଥାଏ, ସମସାମୟିକ ନୈତିକ ସାହିତ୍ୟ ଆମକୁ ଭଲ/ଉତ୍ତମ
ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପାଇବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରେ । କିନ୍ତୁ ଗୀତା ଆମକୁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବାହାରେ ଯିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ । ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଭଲ କି
ଖରାପ, ଯେତେବେଳେ ଏହା ସଫଳତାର ସହିତ ସାକ୍ଷାତ ହୁଏ, ଅହଂକାର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ, ଏବଂ ଯଦି ଏହା ବିଫଳ ହୁଏ, ଏହା ଭିତରୁ ଲାଭା
ରୂପ ନେଇଥାଏ ଏବଂ ଦୁର୍ବଳ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ବିସ୍ଫୋରଣ ହୁଏ । ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଉଭୟ ପରିସ୍ଥିତି ଆମକୁ ନିଜଠାରୁ ଦୂରେଇ
ନେଇଥାଏ ।
କେବଳ ଆମର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟର ସଚେତନତା ଏବଂ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଦ୍ୱାରା ଆମେ ସେଗୁଡିକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ଅନ୍ତରାତ୍ମା
ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚିପାରିବା ।